Europejski System Opisu Kształcenia Językowego (ang. Common European Framework of Reference for Languages, CEFR) – określa stopień znajomości języka obcego w danej klasyfikacji, czyli w zakresie czterech umiejętności lingwistycznych:
Klasyfikacja została przyjęta przez Radę Europy, która wprowadziła 6 poziomów oznaczonych wielką literą i cyfrą:
| Poziom znajomości języka | Opis kompetencji językowych dla danego poziomu |
| A1 Breakthrough (Beginner) |
Umiejętności językowe na tym poziomie charakteryzują się rozumieniem i stosowaniem podstawowych zwrotów potocznych i zwrotów z życia codziennego. Osoba władająca językiem na tym poziomie umie przedstawić się i inne osoby oraz zadawać pytania w zakresie życia prywatnego (np. miejsce zamieszkania, znajomi, własne rzeczy). Ta osoba jest w stanie prowadzić prosty dialog, o ile druga osoba mówi wolno, w sposób zrozumiały i jest chętna do pomocy. |
| A2 Waystage (Elementary/Preintermediate) |
Osoba władająca językiem na tym poziomie rozumie wypowiedzi i często stosowane zwroty odnoszące się do życia codziennego (np. informacje dotyczące rodziny, otoczenia, zakupów, pracy). Taka osoba jest w stanie komunikować się w prostych sytuacjach, w których potrzeba jedynie prostej wymiany informacji na typowe tematy. Umie ona prosto opisywać swoje pochodzenie, środowisko, w którym przebywa, również odnosić się do kwestii związanych z najważniejszymi potrzebami życiowymi. |
| B1 Threshold (Intermediate) |
Osoba, która posługuje się językiem na tym poziomie rozumie znaczenie głównej informacji w jasnych i standardowych wypowiedziach, odnoszących się do typowych zdarzeń (szkoła, praca, czas wolny itd.). Potrafi ona sprostać sytuacjom komunikacyjnym w czasie podróży, gdzie używany jest określony język. Potrafi ona konstruować proste i logiczne wypowiedzi na znane jej tematy, również te które ją ciekawią. Umie ona opisywać marzenia, nadzieje, doświadczenia, zdarzenia i ambicje, będąc w stanie krótko uzasadnić lub objaśnić swoje zdanie i zamierzenia. |
| B2 Vantage (upper/post-intermediate) |
Osoba komunikująca się na tym poziomie rozumie znaczenie głównego przekazu w złożonych tekstach na konkretne lub abstrakcyjne tematy, wraz z pojmowaniem polemiki na tematy techniczne odnoszące się do jej zawodu. Umie rozmawiać płynnie i samodzielnie, jest również w stanie prowadzić normalną rozmowę z rodzimym użytkownikiem danego języka w taki sposób, że nie wywołuje to zakłopotania u rozmówcy. Formułuje ona transparentne komunikaty ustne i pisemne w szerokim spektrum tematycznym, a także wyraża swoje zapatrywanie w dyskusji, będąc w stanie dokonać analizy wad i zalet różnorakich wariantów danego zagadnienia. |
| C1 Operational proficiency (Advanced) |
Osoba komunikująca się na tym poziomie rozumie wiele trudnych i dłuższych tekstów, nie jest dla niej problemem odkrycie znaczenia wyrażonego pośrednio. Taka osoba wypowiada się płynnie i spontanicznie, potrafi również trafnie formułować swoje poglądy. Swobodnie posługuje się ona językiem w relacjach z innymi ludźmi (znajomi, kontakty społeczne, praca). Jest ona w stanie formułować dobrze zbudowane i wyczerpujące komunikaty w kontekście złożonych kwestii. Formułuje ona swoje wypowiedzi w sposób zorganizowany. Właściwie posługuje się ona przy wyrażaniu swojego zdania łącznikami i wskaźnikami służącymi zintegrowaniu tekstu komunikatu językowego. |
| C2 Mastery (Nearly native-speaker level) |
Osoba władająca językiem na poziomie C2 rozumie w gruncie rzeczy wszystko, co słyszy lub czyta. Bez problemu streszcza informacje z różnych źródeł, pisanych czy mówionych. Trafnie odtwarza zawarte w tych informacjach twierdzenia i wyjaśnienia, zachowując ich koherentność (spójność). Wyraża ona swoje myśli w sposób płynny i precyzyjny. Bez problemu odróżnia odcienie semantyczne (znaczeniowe) w bardzo skomplikowanych zdaniach. |
